жең

жең
I
зат. Екі трубаның арасын жалғастыратын иілгіш зат. Үшеуі өзара ақылдасып, жағасы сәл төмендеу ізбес пештерінің тұсын ж е ң өткізуге дұрыс деп тапты (І. Есенберлин, Алыста., 297). Бәрібір ол арадан ж е ң істеуге болмайды. Екі жағы өзге жерден анағұрлым биік (Бұл да, 297).
II
Жең мылтық. жерг. Наган. Бір күні молдалығы үшін әкесін тұтқындауға ауылға мықынына ж е ң м ы л т ы қ іліп алған Шәкей келіп түседі (З. Қинаятұлы, Көшпенді., 30).

Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. . 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»